To the next level

The next level voor Kiki Racing is er een van een hele andere orde dan de vorige keren.

Een snoeiharde crash in maakt op 15 mei een einde aan de aspiraties van Erik om door te breken als internationaal sporter in de zijspanklasse. In plaats van trainen voor de volgende wedstrijd is de opgave herstellen, fit worden en zien wat er uiteindelijk mogelijk is. Twee operaties, intern revalideren opnieuw opereren en revalideren brengen Erik weer op de weg terug. Zo mogelijk nog meer gedreven dan in zijn motorsport activiteiten werkt hij met zijn team aan herstel.

De harde werkelijkheid is dat er geen 100% herstel mogelijk is, dat wil niet zeggen dat je niet het onderste uit de kan kunt halen. Er worden doelen gesteld, die soms te ambitieus lijken, maar ze worden allemaal gehaald. Revalidatieartsen, chirurgen en fysiotherapeuten ze zijn allemaal onder de indruk van de veerkracht. Waar houdt het op, wanneer komt de man met de hamer? Zo nu en dan komen er wat gremlins langs, maar nooit in die mate dat het de plannen in duigen gooit.

Hoe verder Erik komt, hoe groter ook het verlangen om weer te gaan sporten, de vraag is alleen wat te doen. Via social media komt Erik in contact met een talentcoach van NOC NSF, dit resulteert in het meetrainen met de zwemploeg van de Nederlandse Thriatlon Bond (NTB). Van daaruit rolt het balletje verder en krijgt Erik de uitnodiging om mee te doen aan een talentendag van NOC NSF. De uitnodiging voor deze dag is al een overwinning op zichzelf, nooit eerder heeft Erik de kans gehad om zich te profileren op dit niveau.

In de dagen na deze talentendag, zijn er diverse sportbonden met interesse voor Erik, de roeibond, fietsbond, triathlonbond en volleybalbond. Tijdens een vervolg clinic van de roeibond krijgt Erik een enorm compliment van de begeleiders aldaar: “We zien je in Tokyo!” Of dit realistisch is zal de toekomst uitwijzen. Wat echter helder is, is dat er een einde is gekomen aan het een, maar dat dit weer de basis lijkt te worden voor iets anders.

Wellicht iets wat we in onze stoutste dromen niet hadden bedacht….